Hepsi yalan, bu sahi!
Yarın akşam inaçla yatacağız; öbür sabah erkenden kalkıp zındıklar, kara kediler, vatandaşının kanını emenler kapılarımızın önünden geçmeden sandığa koşacağız….
Hepimiz köşelerimizde günlerdir 24 Haziranı adeta iple çekercesine yazılar döşendik…
Özellikle partili, yani taraflı Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ ın kendi belediye başkanlarınının çoğunu “Metal yorgunu” olarak afişe ettiği günden buyana “iktidar değişikliğinin” kaçınılmaz olduğunu ifade ettik. Nitekim, demokrasi kuşunu kaçırmamak için de “Metal yorgunluğu bahane, seçimle değiştirmek şahane” demeye çalıştık…
Erken seçim ateşinin yüreklere düştüğü günden beri muhalefet dünyanın bozuk düzeni içinde “çıkan demokrasi çivimizi” yerine oturtmak için belkide seçim tarihimizin en çetin meydan savaşına girişti. Özellikle iktidarın muhalefete karşı “orantısız güç kullandığı” günlerde kurulan “ittifaklar”, itiraf etmek gerekirse birer “ihtiras, intikam ve iftira” kampanyaları içinde adeta birer
“canlı bomba” gibi toplumu tedirgin etmedi mi?
* * *
Evet, siyasetin çivisi gerçekten çıkmıştı. Zaten ayarı kaçan eğitim sistemi içinde memleketin genç evlatları da liderlerin karşılıklı sarfettikleri küfürler ve iftiralarla ana dilimizin güzelliğini mumla arar hale gelmediler mi?
Hele “eski defterleri açarım ha!” dayatmaları bir noktaya kadar gençlerin geçmişte işlenen günahları öğrenmelerine vesile olsa da, ileride bir takım travmalara sebep olacağını da düşünmeye başlamadık mı?
Bu “mı-lar, mi- ler, mü-ler” günlük hayatın yaralarının üzerine pamuk basmak yerine, zımpara çekmek gibi bir şey olmadı mı?
Biz bu çirkinlikleri, atışmaları, gerginlikleri, hatta ellerin tetiğe uzandıdığı anlarda “Vakit tamam” deyip “demokrasi treninin” gara geliş saatini bekleyip geri sayıma başlamadık mı?
İşte bugün, nihayet geri sayımları bırakıp “hepsi yalan bu sahi!” dedik.
İşte bugün 22 Haziran Cuma …
Ve iki gün sonra beklediğimiz sandıklar önümüze konulacak; “Kırk katır mı, kırk satır mı istersin?” denilerek “değişim isteyip istemediğimiz” sorulacak!
Öyle ya; Franz Kafka’ nın felsefesine göre, “İnsanı değiştiren kararlar bitmez tükenmez” dir…
Şu an itibariyle birçok araştırmacı kuruluş da bu seçim için tahminlerde bulundular.
Bilinmesi ve de sahip çıkılması gereken de “Her güne bir Kafka” kitabının yazarı Allan Percey ‘in şu sözündeki gibi olsa gerek:
“Değişim insan ruhunun hayatta kalabilmesi için vazgeçilmezdir”
* * *
İşte seçime 2 gün kala belki de siyasi meydan savaşlarının en büyük ve de en anlamlı minting alanı İzmir’ de, Gündoğdu Meydenı’nda CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce için kuruldu.
İzmir demokrasinin kalbinin attığı, liderlerin kantara çıktığı, Atatürk’ ün emaneti Cumhuriyet’in bekçilerinn çiçekli dağlarında nöbet tuttu yer değil mi?
Dün İzmir’ in Kordonboyu’ nun seyrine daldım; İzmir Merkez olmak üzere , 30 ilçenin gönderdiği demokrasi tutkunlarının kurulan dev platformda iktidarın çarpık düzenine karşı haykıran Muharrem İnce’ nin 2,5 – 3 milyon vatandaşa hitabına hayran kaldığımı itiraf etmeliyim. Zaten meslektaşım, CHP milletvekili Atilla Sertel’ le bunun olumlu yorumunu yapma fırsatını buldum…
Hafızam beni yanıltmıyorsa, bir zamanlar oy avcılığına çıkan bir liderin, İzmir’ in Kordonboyu’nda balkonlarındaki hanımları naziler gibi işaret edip tutuklatma girişimleri aklıma geldi!
Ve de bir zamanların bayan Başbakanı Tansu Çiller’ in yorgunluğunu hangi enerjiyi alıp İstanbul’daki Yenikapı mitinginde endam gösterme anlayışınada doğrusu hiç bir anlam veremedim…
Evet, sandığa giderken İzmir milletvekili Başbakan Binali Yıldırım’ ın karşı sahilde sevgili KSK’ ımızın paralosı “Kaf…Sin… Kaf” ı “Sinkaf” olarak seslendirmesini tüm İzmirliler gibi hiç, ama hiç hoş karşılamadım!
Hele “son başbakan” ın İzmir Büyükşehir belediye başkanlığına sulanması! çok anlamlı değil mi?
Bakın ben bu yazımı kaleme aldığım dakikalarda partili Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın İstanbul’ un yeni havaalanına inişe geçerken, İzmir’ de parti rozetini çıkaran İnce ise Gündoğdu Meydanı’ndan 3 milyona varan uğurlayıcılarla yüksek irtifalı uçuşa geçiyordu…
Diyeceğim o ki, İzmir İzmir olalı böyle ihtişamlı bir miting görmedi. Yine buna karşılık Türkiye, Türkiye olalı bir iktidarın böyle endişelenip paniklediği bir değişim temalı mitinfge şahit olmadı…
Öyle ise, haydi sandık başına … Haydi İzmir’ in dağlarında açan çiçekleri 81 milyon Türkiye’ye mis kokuları ile yaymak için önce sandık başına …
Görüntüleme Sayısı: 136